Φιλοσοζήν

Ο καλύτερος φίλος του Μάρκου Τύλλιου Κικέρωνα, Ρωμαίου πολιτικού, ρήτορα, δικηγόρου και φιλόσοφου (106 π.Χ. - 43 π.Χ.), ονομαζόταν Τίτος Πομπόνιος (109 - 32 π.Χ.), και ήταν γνωστός ως Αττικός, λόγω της αγάπης του για την Ελλάδα και ειδικότερα για την πόλη των Αθηνών της Αττικής, όπου έζησε πολλά χρόνια κατά την ενήλικη ζωή του. Οι δυο τους γνωρίστηκαν νεαροί ακόμη, έγιναν φίλοι και παρέμειναν καθ 'όλη τη διάρκεια της μακράς ζωής τους. Ο Κικέρωνας ήταν αφοσιωμένος στη ρωμαϊκή πολιτική και έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην ταραχώδη πόλη της Ρώμης κατά τον πρώτο αιώνα π.Χ., μιας εποχής τεράστιας αναταραχής και εμφυλίου πολέμου. Αντίθετα, ο Αττικός, παρακολουθούσε την ρωμαϊκή πολιτική από απόσταση ασφαλείας - την Αθήνα. Παράλληλα, όμως, διατηρούσε στενές επαφές με τους επικεφαλής και των δύο - αντιμαχόμενων - πλευρών στη Ρώμη. Παρότι ζούσαν για μεγάλα χρονικά διαστήματα χωριστά, ο Κικέρωνας και ο Αττικός αντάλλαζαν συχνά επιστολές, που μαρτυρούν μια φιλία σπάνιας αφοσίωσης κα

Πολλοί φοβούνται τον θάνατο. Η διάρκεια της ζωής μας, όμως, είναι αρκετή αν ξέρουμε πως να χρησιμοποιήσουμε τον χρόνο που μας δίνεται. Η αναβολή αποτελεί τη μεγαλύτερη σπατάλη του χρόνου αυτού· δεν μας αφήνει να αδράξουμε τις ημέρες μας και μας  στερεί το παρόν με την υπόσχεση ενός καλύτερου μέλλοντος: Ζήσε το άμεσο!  Σε κάθε ενασχόληση στην ζωή μας μπορούμε να βρούμε απόλαυση, ανάπαυση και ικανοποίηση αρκεί να δίνουμε στα προβλήματά μας την σωστή τους διάσταση και να μην τους επιτρέπουμε να διαταράσσουν την ηρεμία μας. "Το πιο μεγάλο εμπόδιο της ζωής είναι η αναμονή που στηρίζεται πάνω στο αύριο, καθώς χάνει το σήμερα... Ζήσε το σήμερα." -  Λεύκιος Ανναίος Σενέκας Συχνά πιάνω τον εαυτό μου να γεμίζει τον χρόνο του με πληθώρα ασχολιών, κάποιες από τις οποίες μοιάζουν να τον "παρασύρουν" σε μια κατάσταση αδράνειας και ενασχόλησης με αντικείμενα που τον απορροφούν από την ουσία του "ζην". Άλλες φορές πάλι, αισθάνομαι πως καθώς κυλάει η ζωή μου, μ

Ο Χένρι Μίλερ , δεν ήταν μόνον ένας από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς του 20ου αιώνα που ενέπνευσε τις επόμενες γενιές, αλλά και ένας μοντέρνος φιλόσοφος. Η λαμπρότητα του πνεύματός του ξεδιπλώνεται σε όλο της το μεγαλείο στο βιβλίο με τίτλο " This Is Henry, Henry Miller from Brooklyn: Conversations with the Author from the Henry Miller Odyssey " που κυκλοφόρησε το 1974.  Μεταξύ των ανέκδοτων βιογραφικών πτυχών στις οποίες κάνει αναφορές το βιβλίο, συμπεριλαμβάνονται και στοχασμοί του Μίλερ σχετικά με την συγγραφή, την δημιουργικότητα και το νόημα της ζωής. Ξεχωρίζει ένα χειρόγραφο σημείωμα στον εαυτό του, με ημερομηνία 17/9/1918, το οποίο συγκαταλέγεται μεταξύ άλλων γνωστών αποφθεγμάτων για το νόημα της ζωής.    Ο ίδιος γράφει:  "Γιατί βρισκόμαστε εδώ εάν όχι για να απολαύσουμε την αιώνια ζωή, να λύσουμε όσα προβλήματα μπορούμε, να δώσουμε φως, ειρήνη και χαρά στους συνανθρώπους μας, και να αφήσουμε αυτόν τον γαμημέμενο πλανήτη λίγο πιο υγιή από ότι ήταν

Αν το μυστήριο του έρωτα είναι τόσο δυσνόητο και η όποια προσπάθειά μας να το κατανοήσουμε ελοχεύει συναισθηματικό ρίσκο, γιατί βουτάμε στον βυθό του τόσο τυφλά και αδέξια, μα συνάμα γεμάτοι από ελπίδα; Γιατί ενώ το ρίσκο είναι συχνά μεγάλο και το αποτέλεσμα αβέβαιο, ερωτευόμαστε;    Μήπως γιατί ο έρωτας δίνει νόημα στην ζωή μας; Μήπως γιατί αποτελεί διέξοδο από την μοναξιά, τον πόνο ή την δυστυχία μας; Ή μήπως γιατί αποτελεί τον Δούρειο Ίππο των σεξουαλικών μας επιθυμιών ή, πολύ απλά, μια βιολογική τάση για την αναπαραγωγή του είδους μας; Όποιο κι αν είναι το μυστήριο του έρωτα, ούτε η επιστήμη αλλά ούτε και η ψυχολογία έχουν καταφέρει να το διαλευκάνουν. Οι φιλόσοφοι; Η φιλόσοφος  Skye Cleary , στο βιβλίο της "Existentialism and Romantic Love" (Υπαρξισμός και ρομαντική αγάπη) διερευνά τον τρόπο με τον οποίο σημαντικοί φιλόσοφοι, από τον Βούδα και τον Πλάτωνα έως τον Μπέρτραντ Ράσελ και την Σιμόν ντε Μποβουάρ , διαμόρφωσαν την ιδέα της ρομαντικής αγάπης, το

Σύμφωνα με τον μύθο, οι Δελφοί ονομάστηκαν και "ομφαλός της γης" καθώς εκεί συναντήθηκαν δύο αετοί σταλμένοι από τον θεό Δία αρχικά με αντίθετες πορείες (ο ένας προς την Ανατολή και ο άλλος προς την Δύση) και με μοναδική αποστολή να αναζητήσουν το κέντρο του σύμπαντος. Στο σημείο της συνάντησής τους χτίστηκε και το Μαντείο των Δελφών , τόπος αφιερωμένος στον θεό Απόλλωνα , τον ολύμπιο θεό του Φωτός και της Μουσικής. Πέρα από τις εξάμετρες χρησμοδοτήσεις του για τα μελλούμενα και τις θελήσεις των θεών, από τα τέλη του  9 ου π.Χ. αιώνα (οπότε και εμφανίζονται οι πρώτες ενδείξεις της λατρείας του Απόλλωνα στους Δελφούς) έως τον 4 ο μ.Χ. αιώνα (οπότε και δόθηκε ο τελευταίος συμβολικός ψευδοχρησμός στον αυτοκράτορα του Βυζαντίου Ιουλιανό ), το Μαντείο των Δελφών έπαιξε επίσης και έναν άκρως διανοητικά σημαντικό ρόλο στην ηθική εκπαίδευση  και καθοδήγηση των αρχαίων Ελλήνων πολιτών δίνοντας ηθικά παραγγέλματα και προτροπές συμβουλευτικού χαρακτήρα για τα προβλήματα της κα